de doorbraak

Toen de men in 1867 begon met het afbreken van de stadsmuren, waren de Maastrichtenaren blij dat ze uit hun nauwe keurslijf bevrijd werden. Gelukkig ijverde Victor de Stuers met succes voor het behoud van een deel der karakteristieke poorten en muren. De 'Poort Waerachtig' (zie de foto) werd toen nog gebouwd ter compensatie.
Buiten de oude Pieterspoort bouwde men het Villapark voor de rijken. Zij gingen via het stadspark en de Helpoort de stad binnen. Buiten de Brusselsepoort bouwde men de sint-Lambertuskerk, maar helaas niet op deugdelijke ondergrond. Daar kwam toen ook een tweede nieuwe wijk buiten de stadssingels die op het traject der afgebroken stadsmuren waren aangelegd. Aan de oostkant van de stad bouwde men deftige boulevards, zodat Wijck veel aanzienlijker werd. In 1915 werd daar ook het nieuwe station van de spoorwegen geopend.
Na de annexaties van sint-Pieter en Oud-Vroenhoven, een deel van Meerssen, en tenslotte Heer en Amby, werden grote buitenwijken aangelegd. Zo bijvoorbeeld de volkswijk Wittevrouwenveld, waar ook het stadion van de plaatselijke voetbalclub zou komen.

nog een plaatje