de 'Mestreechter geis'

De Maastrichtse 'geest' (mentaliteit) is diepgaand beïnvloed door de Maastrichtse geschiedenis. Daarbij denken we allereerst aan het katholicisme: streng in de leer, maar mild voor de biechteling. De Maastrichtenaar weet dat de pap nooit zo heet gegeten wordt als dat hij wordt opgediend. Dan is er het eeuwenlange komen en gaan van steeds weer nieuwe heersers. Ze komen met vreselijk oorlogsgeweld, vaardigen strenge wetten uit, en vertrekken om plaats te maken voor een nieuwe heer met andere wetten. De Maastrichtenaar bedenkt dan hoe hij onder de nieuwe regelingen uit kan komen zonder met het gezag in conflict te komen. Hij heeft ook eeuwenlang de Luikse en Brabantse stadsbestuurders tegen elkaar uitgespeeld.
Het middel bij uitstek om zo te kunnen leven is de humor, de practical joke. De Maastrichtenaar viert carnaval als geen ander. Zijn humor is mild, laat de ander in zijn waarde. Hij zal iemand niet bruut iets weigeren of iemand duidelijk ongelijk geven. Liever laat hij op een subtiele manier blijken dat hij anders denkt dan jij. Een ander middel is het dialect. Geen andere stad in Nederland hangt zo aan zijn dialect, dat inderdaad een 'zeute taol' is. Het wordt nog door hoog en laag in de stad gesproken. Maar er zijn nu wel tienduizend Hollandse universitaire studenten in de stad.

nog een plaatje